bu sokaklarda
ne gölgem kalır
ne ayak izlerim.
kalırsa adını andığım
bir nefes,
onuda kaldırım
öldüğümde,
bir şiire gömün beni.
süssüz mısralar
olsun mezarım
belki de,
böyle tamamlanır
Hazır akşam olmuşken,
Üstelik sokaklar ıslanmış,
Toprak sen kokarken gel.
Çay koydum ocağa
Şekerim yok
Bari sen gel.
Kente yağmur yağıyordu
Geceydi
Yürüyordum, sen yoktun
Ama gözlerin kokuyordu kızılcıklar.
Sanki yağmur değil
Sen dokunmuştun.
Daha kaç kalem
tüketmem gerek?
Seni,
kelimelerle anlatabilmem için.
Daha kaç
kelimele gerek?
Eski bir bankta
Silinmiş bir
sevda sözüyüm.
Şimdi ne yazan
Hatırlar beni
Ne de okuyan.
Yarım kalacak şiirler yazdım.
Bitmesini ümit etmeden.
Sonu yok çünkü;
sevdaların, ayrılığın, bekleyişin,
ansızın bir şarkı sözünde
içimizi burkan o hicranın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!