Ahmet Öngül Şiirleri - Şair Ahmet Öngül

Neler çektim
Neler senin dilinden
Neler içtim
Neler senin elinden
Ne istedin benden
Nihayete ermedimi kinin

Benliğimi saran ateş,
Ya sönerse bir gün
Ciğer parem üzülür,
Ağlarsa her gün
Darağacı kurulur,
Asılırsa bir gün

Neden sorulmaz kadına bezden
Bize ne onun başörtüsünden
Kendi dilleri tutulmuşmudur
Neden konuşmazlar en derinden

Saçları uzun akıllarıda

Uykularım kaçar bazen,sabah olmayı bilmez.
Gözlerim seni arar,ellerim boş,kaderde gülmez.
Çarşaf türküsünde yastık ney çalar,yanık yanık
Girmez,gülen penceremden beklediğim aydınlık.

Kırılmışlığın derinliğinde yalnızlığımın,

Eskitilmiş............ses
Ey! Yüzü güleç meleğim; nerdesin şu an?
Gör halimi; Bu benmiyim etrafa kusan?
Her şey susmuş,sen yoksun yanımda oturan!
Kurtulan sensin; Benim içimde hapsolan.

Bu gün ruhum daraldı ki sorma;
Karanlıktı,saat üç'tü sanırım,
Ölü gibi yatıyordum.
Diktiğin ağaç sallanıyordu camdan,
Üşümüştüm,elimde telefon,
Sağa döndüm baktım,saat on,

Aniden uyanmışım
Bir silkinmişim o an
Bulutla kavuşmuşum
Bende beni bulmuşum

Bir adam cüzdanını kaybetmişti.Onu komşusunun oğlunun çaldığını sanıyordu.Yanılmadığını düşünüyordu.Çünkü onun yürüyüşü cüzdan çalan çocuğun yürüyüşüne benziyordu.Bakışları bir hırsızın bakışlarına benziyordu.konuşması bir hırsızın konuşmasına benziyordu.Hırsıza benzemiyen hiç bir davranışı yoktu.
Bir gün cüzdanını kanapanin arkasında buldu.Ertesi gün komşusunun oğluna baktı.Yürüyüşü cüzdan çalan çocuk yürüyüşüne benzemiyordu. Bakışları bir hırsızın bakışlarına benzemiyordu.Konuşması bir hırsızın konuşmasına benzemiyordu.Hırsıza benzer hiç bir tarafı yoktu.(G.B)

Etrafım dikenli telle çevrili
Her yanımda beton duvarlar
Aradığım sevgi
Aradığım yeşil ve mavi
Ama çok uzak
Bölük pörçük

Titrek sesimle bağırıyorum kaldırımlarda
Salınarak yürürken güneşe doğru
Issız köşelerde gözlerimi kırpmadan
Ellerim bomboş ve buz gibi
Ensemin örsünde koca bir balyoz
Her vuruşu gün gibi açık