Ahmet Nural Öztürk Şiirleri - Şair Ahmet ...

hiç birgün güzel olmadı ki deniz
hamağında uvutmadı ki beni
güldürmedi ki okşarken dalgaları
öperken titretmedi ki yakamozlari
ne sürdüm sefasını ne gördüm vefasını

bu akşam meyhaneye gideceğim
arka köşe hep sakin olur
sanki beni bekler
oraya oturacağım
dizeceğim masaya şişeleri
içeceğim içeceğim içeceğim

birgün mutlaka
yolunu düşür bizim oralara
ara bul beni
gel yanıma
söyleşelim
götüreyim seni yarınlara...

ne verirseniz üstünüzde kalır
bu beyin satılıktır
müstameldir ama
pek kullanılmamıştır
ve hayrı olmamıştır bir an olsun bana
anlaşamamışızdır

at yalanı ortaya
savur savurabildiğin kadar
el üstünde tutulursun
körler ülkesine vezir değil
padişah bile olursun
mumun sönünce de

Birgün
Bir sokağa girdim
Orda kaldı kalbim
Çok çektirdi bu sokak bana
Çıkmaz çıktı
Bittim

Nasıl da yalnız hissetmez kendini darağacı mahkumu
Nasıl gelmez insanın aklına infazın yakınlaştığı saatlerde
Sevgilisine elleriyle taktığı ana yadiğarı madayyon
Kendi boynunu yağlı ip beklerken nasıl da özlemez
Şimdi madalyonun sallandığı o narin boynu
İşte tıpkı böyle

anladım
sen baharsın
daha yeni filizleniyor umutların
çok yazlara üşür
nice ayazlara yanarsın
lakin

Üç günlük dünyanın üç günlük bayram keyfi
Kalın geldi garibime
Umudu kesti gündüzden
Gece nural öztürk

bulutlar taşımaz tozu dumanı
an gelir kararıverir
çoğu kez damla damla dökülürken yaşları
an gelir yüzüne tükürüverir

dünyasal sevdalar da böyledir gülüm