Ahmet Nejat Alperen Şiirleri - Şair Ahme ...

Sevda düştü içime,
Adı yandı dilimde,
Gözlerimde bir umut,
Oturdu hep gönlüme.

Bir esinti misali,

Ağlama, gecenin sessizliğinde gözyaşların
Belki bir parçası, belki de bir ders hayatın.
Ağlama, kederi güzelliklere böyle dönüştür,
Yıldızlarla dolduran özgür rüyaları oluştur.

Ağlama ey dost, geceyi yorma,
Yıldızlar bilir, her dert sona erer.
Sessiz bir rüzgâr gibi sarar sabahlar,
Karanlık, ışığın habercisidir der.

Gamlanıp düşme dillere,
Ağlama gönül, ağlama.
Her yara bir gün iyileşir,
Kırılan kalpler onarılır, unutma.

Gece karanlık olsa da,

Ağlar mısın, güler misin halime kader ,
felek ne etti senin gibi bir zalime?
Kalbim paramparça, sorma alime.
Sevginle yücelen bir gönlümde bir hülya,
Şimdi acılarla yüklü, karanlık bir dünya

Ağlasam nihavent olur dudaklarım,
Hüzün dolu nağmelerle iner sözlerim.
Gözlerimdeki yaşlar notası,
Kalbimdeki feryat bestesi olur.

Her damla yaş, bir ezgiye dönüşür,

Gözyaşı incileri döksün yanağında,
Gecenin sessizliğinde ağlasın yüreğin.
Biriktirdiğin acılar, hüznün tınısında,
Yağmurla birlikte silinsin o izlerin.

Bazen yaşlar kelimelere tercüman olur,

Yine gözlerimde yaş, sensin sebep,
Her hatıra senle, yine ağlatan sensin.
Gönlümdeki yara, kanar sessizce,
Sözlerinle yıkılan, yine ağlatan sensin.

Bir zamanlar güldüğüm, şimdi uzak,

Ağlayamam, susarım derken içimdeki feryat,
Sesini duyamayan sessizce yüreğin iniltisi miyat.
Gözlerinin ardına sensizliği kalbimde çınlar,
Ağlayamam, susarım, dertlerimi anlatamam.

Sözcükler hiç yetmez ki anlatmaya bu hali,

Ah bir şiir patlatsam gökyüzünde,
Yankılansa dört bir yanda umut sesi.
Her hecede bir umman, her dizede bir nefes,
Sözcüklerimle dokunsam yıldızların tenine.