Ahmet Nejat Alperen Şiirleri - Şair Ahme ...

Gönül Kapısı

Gönül kapısı aralı durur,
Her gece rüzgârla seni sorar.
Bir yarım hece gibi içim,
Sana varmazsa eksik kalır.

Gönül kapısından
gir ey yolcu,
Kader bir sır, gizlemiş
Mevlâ’nın eli.
Dua edip eğilirken
sessizce başımız,

Gönül kıran, bilmez mi acıyı?
Sözler keskin, bıçak gibi sancıyı.
Bir bakışta yıkar umutları,
Gönül kıran, bilmez mi yarayı?

Kalpler susar, gözler konuşur,

Gönül, bir kitaptır.
Hayatın yazıldığı,
Sayfalarının her biri
bir hikayeye
ev sahipliği yapan
bir kitaptır.

Gönül bir kitaptır sayfalar dolusu
Her biri bir hikaye hayatın yansıması
Bazısı sevinçle dolu bazısı kederle
Yazar kalemi tutmuş sanki kaderle

Çevir her sayfayı başka bir düş

Bir çırpıda açar kapıları gönül,
Sevgiyle dolup taşar her bir yönü.
Derdin dermanını sunar içinde,
Umudu yeşertir, sevgiye açar dilde.

Gönülde saklıdır aşkın büyüsü,

Gönül bir rıhtım şimdi,
ıssız ve puslu,
Sükûtun gemileri
demir almış, gitmiş.
Bir zamanlar
omuz omuza durduğum,

Gönül, o eski, ciltlenmiş kitap,
Her sayfası hayattan bir iz taşır.
Mürekkebi kâh keder, kâh serap,
Okudukça ruh derinlere karışır.
Açılır bazen rüzgârla ansızın,
Savrulur hatıralar, ince bir sızı.

Gönlüm seninle çarpar, aşkınla dolup dolar taşar,
Sensizlik karanlık bir zindan, beni hapseder aşar.
Kendimi yabancı bir diyarda aşkım, durur çoşar,
Sadece seninle var olan dünyamı, yalnızlık sarar.

Ben sensiz yaşayamam, cümlelerim adınla süslenir,

**Gönül Terazisi**

Gönül terazisi şaşmaz,
Bir yanda hüzün, bir yanda haz,
Sevdanın yükü ağır basar,
Denge kurar her defasında.