Ahmet Nejat Alperen Şiirleri - Şair Ahme ...

İnsanın cenneti olur insan,
Bir gülüş, bir dokunuşla canlanır,
Bir yudum su gibi gönlünde,
Bütün dünyayı sarar o sevdanın ışığı.

Gözlerinde kaybolur karanlıklar,

Dertlerimden taşar gözlerim,
Her damla bir sır gibi dökülür geceye,
Kalbimin derûnunda sakladığım aşikâr,
Bir sevda ki adını bilmez kimse,
Yalnız gözyaşlarıma emanet,

Minareler uzanır göğe,
Fatih’in fethi gibi vakur,
Sultanahmet’in mavi kubbeleri,
Ayasofya’nın yankısıdır her sabah ezanı,

Baharda uyanan doğanın şarkısı,
Gökyüzünde mavi, toprakta ansın,
Rüzgarın şehri sarhoş ettiği an,
Gönül bahçemde çiçekler açsın.

Güneş öperek doğarsa yüzünü,

Hayatı ciddiye alacaksın, dostum,
Her sabah uyanıp güneşe selam duracaksın.
Bir kuşun kanadında süzülen umudu,
Ve bir çocuğun gözlerindeki masumiyeti bulacaksın.

Bu şehrin sokaklarında kaldı yalnızlığım
Bir gölge gibi peşimi bırakmaz anılarım
Kırık dökük üzüntüler hala avuçlarımda
Çıkmazlara doğru, yalnızlıklara yürürüm

Köşe başlarını hüzün tutmuş

Burası çıkmaz sokak, anılarla dolu,
Gözlerim daldı uzaklara, düşlerim yolu.
Umutsuzluk duvarları ördü etrafımıza,
Ama içimde bir umut var yanımda.

Nerede benim çocukluğum, anılarla örülü, içimde
Masumiyetin gülen gözleriyle süzülen her anın
Oyunlarla dolu sokaklar, sevinç dolu iç içe çığlıklar,
Rüzgarla savrulan yapraklar gibi hafif ve serbest.

Çocukluğumu arıyorum hala, o masalsı dünyada,

Çok görme bana sevdiğim,
Bu aşkı gönlümde sakladım.
Her an seni düşündüm,
Kalbime seni yazdım.

Çok görme bana hayalleri,

Bir bayram daha geldi,
coşku içindeyiz yine,
Cumhuriyetimizin kutlu yıl dönümünde
bir aradayız bizler.
Gökyüzünde dalgalanan al bayrağımız,
Gurur dolu yüreklerde, sevgiyle çarpan kalplerde.