Ahmet Nejat Alperen Şiirleri - Şair Ahme ...

Sana söyleyemedim,
içimde kaldı,
Gönlümdeki duygular
hep saklandı.
Sözcükler yetmedi
anlatmaya,

Bu sana bir sitem, bir serzeniş öyküsü,
Gönlümde biriken dertlerin dökümü,
Sessizce içime atılan bir yaralı sözü,
Artık dillenmiş hali, duygularımın özü.

Gözlerim akan yaşlarla dolu,

Söz veriyorum
Tarihin yazamayacağı kadar başarıyı
Zirvelere tırmanan adımların gururu
Kendine inanma, hayallerine varışını
Daima ileriye doğru yürüyen yolculuğu

Bir gün akşam olur, sessizce yola çıkarız,
Kalbimizin sesiyle birbirimize dokunuruz.
Şarkımızı yükleriz gönüllere, anılarla öreriz,
Ve kalbimizde taşırız sevgiyi, sonsuzluğa uzanırız.

Şarkımız dillerde dolaşır, kalplerde yankılanır,

Şaşırdım her bakışta,
Görünür sır akışta,
Bir nefes var yakışta,
Bilinmez derin yollar.

Masumiyetin temsilcileridir çocuklar
Mutluluğun ve sevginin kaynağıdır onlar.
Onların gülmeleri, oyunlarında olmalar,
Onlar gülümsemelere muhtaçtırlar.

Sevginin en saf haliyle donatılmış anneler,

Sednaya derler, yeraltı bir mezar,
Ne ışık girer, ne umut doğar.
Zindanlarında yankılanır feryatlar,
İnsanlık susmuş, ölüm kol gezer.

Demir kapılar ardında sessizlik,

Bir seher vakti ben,
Kendimi yalnız
ve kimsesiz hissettim.
Herkes uykuya dalmıştı,
Ben ise yalnızdım.
Gökyüzüne baktım,

Gazzede bir isim, yıldızlar kadar parlak,
Ayşenur Ezgi Eygiler, adın ebedi bir yankı.
Vatan uğruna can veren bir meşale,
Senin adın, tarihin derinliklerinde yaşar.

Rüzgar, seni anlatan bir masal gibi eser,

Karabağ, öz yurdum, ata yadigârı,
Sana vuslat düştü, zafer baharı.
Şuşa’da yankılandı sevda narası,
Oğuz’un nefesi, Türk’ün kararı.

Vuruldu düşmanlar, bozuldu oyun,