Ahmet Nejat Alperen Şiirleri - Şair Ahme ...

Birdenbire...
Oysa ne derinliydi sükûtun yüzü,
Zaman kendini içime çekmiş, durmuştu.
Cama vuran o tıkırtı —
Belki de kaderin kalbime bıraktığı bir işaretti.

Ansızın gidebilirim, yelken açar rüyalarıma,
Bir kuş gibi süzülüp, uzaklara, bilinmez diyarlara.
Gönlümün pusulası sevgi, yıldızlarla dolu gecelerde,
Yolculuk yaparım sessizce, iz bırakmadan, derinlerde.

Gidebilirim belki okunmamış bir masalın içine,

Aradım seni,
kaybolmuşum
düşlerde
Rüyaların izini
sürdüm geceye
Sensizliğin

Arama artık beni yıldızların arasında,
Karanlık gecelerde kaybolmuşum ben.
Düşlerimden süzülen ışıkla aydınlanırken,
Ayrılığın acısıyla kavrulmuşum ben.

Bir zamanlar yan yana parlıyorduk,

Arama beni yıldızların arasında,
Gönlüm yorgun, yorgun bakar aynalara.
Gönül masalında kaybolurum sevdalara,
Uzaklara savrulmuş bir rüyada.

Sensizlik bir gece misali, gözlerim,

Sevmek, arayışın ötesinde bir his,
Çıkarsızca kalpten akan bir nehir misali.
Acıyı da tatlıyı da içinde gizler kapris,
Bilmece gibi sarmalar ruhun en derin hali.

Sevmek, cennetin yeryüzündeki yansıması,

Sus ey nefsin hoyrat dili,
Artık sen değil, ben susarak konuşacağım.
Gözlerim yıkansın gecenin ilk secdesinde,
İsmimin yükünü Rabbim’e bırakacağım.

Rüzgâr esmez oldu kırık dallarda,
Gül suskun, solgun yatar bahçemde.
Gökyüzü gri, yıldızlar uzak,
Bir nefes yok artık eski hecemde.

Asalet soyda değil,
yürekte yatar,
İncelik dilde değil,
Sözde açığa çıkar.
Doğruluk özde gizlidir,
Sözde belli değildir,

Ashabın Nefesiyle Dirilen Çağ
Bir çağ vardır,
ne saatle ölçülür
ne takvimle anlatılır.
O çağ,
Ashabın nefesinde başlar,