Ezan seslerinde sabahları seni andım.
Karanlığa çıkarken senden öğrendiğim duaları
küçücük ellerimi kucağımda kavuşturup
Sessizce, ince ince durup okudum.
Annem gönül gözüm sendedir, sendendir,
sen ne kadar bakarsan öyledir dehlizler
nasıl bakarsan bak mavidir denizler
sırılsıklam serilince gözlerine düşler
düşlerinde düşünüşlerin bir inci işler
sen ne yana baksan köledir insanlar
mavi düşlerinin kolları sardı hayallerimi
sarmasın varsın artık yaşamak beni
güllerin kokusunu duydum bir kez
sarsıldım derinden, işte bu sevdanın eli
kuytularda saklanmış gönlüm gecelerce
giradapta sürüklenen bir yaşama
ne verebilir ki sevda
yalın bir yalnızlıktan başka
umman kadar dertten ayrıca
şimdilerde hüzünlü bakar gözlerim
İçten pazarlıklı şu dünyada
Ne duvara yaslarım sırtımı
Ne de dayarım insanlara
Dün dedem dayanmıştı kılıcına
Bugün ben el verdim garı
Kabzası gümüş tabancama.
sağnak sağnak yağmurlar gibi
yurduma döküldün
sular misali içtim seni
kan damladı gözlerimden
görmeyende seni dün
--Kahverengi Deniz Gözlüye...!
Kudurdu hep, köpekleri kampüsün
Sessizliğimdir, oynadı yerinden
Durgun sular vardı, artık köpürsün
Ağladım, ölmek üzere yeniden
Günlerin kara yalnızlığında
Kor dudaklarımda adın
Adım adım varıyorum yangına
Susuzluğumsun kadınım
Alıp başımı gidişim
YAD OLACAK
--Kahverengi Deniz Gözlüye...!
Lacivert sancılar dolacak yüreğine, gece sessizliğiyle isyan ederken aşka kapanmış haline, sen; mavi düşlerinle, intihar gözlü Leyla, bir damlasın firkat çölünde hala aşığına…
senin endamın var ise
yüreğim var delice çarpan
benim de...
senin gözlerin ve sair ile
sairden doğmuş güneş şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!