bir sabah vakti
gözlerimi kapatmış dinleniyordum
günlerden salı.
bir yangın yerinde umutlarım
yanıyordu alevlerinde ben
İnsanın toprağı gibisi hiç yok,
Gurbet elin derdi çok, vefası yok.
Her gün ağlasam, her gün sızlasamda,
Kapıyı çalan, derdimi soran yok...
Bir zamanlar gönlümün kapısında,
Sen yoksun diye, hicrandan ölürüm,
Durma yarim dön gel uzak ellerden.
Bil ki geçmez, sen olmadan bir günüm,
Gelmezsen sorarsın beni ellerden.
Baktım yollarına, kokun gelmiyor,
Gül sevilmezse bülbül ötmez maşuk bilinmez,
Bize ne oldu gül baharların hazan olmuş.
Gam bilinmez efkar görülmez sevda bilinmez.
Bize ne oldu da gül sevaplar günah olmuş.
Ruhun içtimasın da, bilinen arzulardan
Sildik karanlıkları, söz verdik yaramıza.
Çekilmez sandığımız, iştahlı sızılardan
Aldık nice efkarı, köz sardık yaramıza.
https://www.youtube.com/watch?v=MdLII-xyLFI
Bir umutla bakarım, yüreğinde sedası
Sana derler Kürşat'sın, mazlumların sevdası
Bir yalana sarılmış, yalancı bahar oldu
Açmadı çiçekleri, açışı umudumdur
Goncası günahına, gülü yarama soldu
Kokusu bilinmez de, gelişi umudumdur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!