Hilâl ebruları gerilmiş yaydı
Muhabbet okuyla vurdu be usta
Küllenen sîneme ateşler yaydı
Gelip sol yanımda durdu be usta
Kaç vefâsız simâ ömrümü çaldı
Tutuldu bu gönül destine düştü
Efsuni bakışlar tordu be usta
Say ki bir hayâldi, say ki bir düştü
Mısralara dökmek zordu be usta
Bakma öyle suspus olmuş hâlime
Davudîydi sesim, gürdü be usta
Hasret ile başla dedi talîme
Gurbetten gurbete sürdü be usta
Sevdâyı bilmezdi bu mücrim sefîl
Ömür denizinde atarken kulaç
Simâlar yalancı,çördü be usta
Vefâsız güzeller olmadı ilâç
Bağrım bin ok yemiş bördü be usta
Zifiri zulmette zülden habersiz
Apansız fethetti muhkem kalemi
Tarifin tasvirin ardı bu sevdâ
Susturdu lisânı kırdı kalemi
İffetti namûsdu ardı bu sevdâ
Dünyevi hevesler aşılmaz dağdı
Sır dediğim, dile düşmüş, âşikâr
Bilemedim,kim avcıdır kim şikâr
İlk cemrede gonca güle yağar kar
Sadrında yâr attığında anlarsın
Bu yâraya em süremez otacı
hazzına kandım şiiri gerçekten çok güzel.adı gibi haz duydum.yenilerini bekliyorum.allah,a emanet ol.