Bir gün bize de gelir elbet ölüm
Çare yokmuş ecel bana gelmedikçe
Biz dikenini sevdik be gülün
Gülün ki kara günler gelmedikçe
Şaşmaz idi yari görmez kör gözüm
Alıştı gönül fakat tükendi ömür
Tanışık kabahat ömrümü sömür
Saçları sırma ama gözleri kömür
Birkez gel ama gitmeden.. n'olur
Hadi ver ellerini gitmeden n'olur
Can istedin vermedim mi ben sana
Sen istedin gelmedim mi ben sana
Söz istedin vermedim mi ben sana
Şimdi yalın kaldın, n'oldu bak sana
Allah dedim kitap dedim fayda yok sana
Aşkı O'na sor yaradan bilir gönül
Aczi bana sor yaşayan bilir gönül
Beni O'na sor yaşatan bilir gönül
O'nu bana sor yaşayan bilir gönül
Bana beni sor benliğim biter gönül
Gördüğüm gibi kalsaydın en başta
Yutkunamadığım bağrımdaki taşla
Benden başka istediğin gibi şaşta
Bırakmasaydın böyle yirmili yaşta
Görmedim yıllardır senden başka
Akıbetini bilmediğim bir tasa
Yazacak bir kalemim var da
Sayfalarda boş yer kalmadı
Silecek bir silgim de olmadı
Sonunu göremediğim bir sevda
İlhama gelir şiirler fütursuzcasına
Bir anda belirir aklın en ücrasında
Ve şairler yazar durduraksızcasına
Art arda bölünür uykular anlamsızcasına
Avam ne anlar şuaranın halini
Boşluktasın, sana ben gerek biraz
Çok da saf bir akıl, fikir gerek biraz
Yoksa has mı bir arkadaş gerek sana
Allah için konuş birşeyler söyle biraz
Susuyorsun, sanki bir dil gerek biraz
Bakıyorum da sessizsin, yoksun
Nazar ettiğim yerdesin, çoksun
Yoksa sevecek kimsen yok mu
Sanırsam sen sevgiye toksun
Kulak verdim, duydum teksin
O yanan ücra mahalle neresi
Kül olan şehr-i istanbul mu
Hani nerede o sessizliğin sesi
Bahsedilen dünya cenneti bu mu
Hani kuşlar da yok gökyüzünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!