Onu unut diyorken bile onu anıyorken
Unutmak haram bana, sonu unutmak gibi
Sensiz ve sessiz bir zindan yaşıyorken
Can vermek kolay bana bir içim su gibi
Seher vakti sokakta aç yatıyorken
Kapatma teyibi kalmasın sessiz
Nasıl büyüsün öyle aşkımız bizim
Her gün daha fazla aşığız ya biz
Bırak, çalsın orda şarkımız bizim
Bırakmak öylece, kalmadan bir iz
Söylemem gerek mi her an yüzüne
Ama korku veriyor gözün, gözüme
Üç konuşsam en azından iki sözüme
Seni eklemek benim tek çıkar yolum
İnanamamam gerekti dostun özüne
Bir rüzgar esti, kapandı pencereler
Bir sel oldu, yıkıldı ağaçlar, çiçekler
Bir sen geldin doğdu güneşler
Bir sen geçtin ömrümden, hiç gülmeden..
Çok zaman geçti, unutuldu hatıralar
Duygular karışık hissiyat başka
Ben artık sana kardeş diyemem
Şimdi bu geçmiş engel mi aşka
Ne yaparsan yap kalleş diyemem
Aciz gövdemin üstündeki başsa
Gözü açar açmaz bir avlu uçsuz bucaksız
Mahşer gibi kalabalık, bir uğultu amansız
Öyle bir yer düşün ki karanlık ve zamansız
Akıl şaşar, göz şaşar bir kişi yok günahsız
Nasıldır bilmiyorum hiçbir iş yok haramsız
Uyurken bir hoş gelir dünya sana
Geçerken de gam tutar birden seni
Görürsen bir göz verir dünya sana
Yanarsan söndürmez ki bir an seni
Yürürsen bir yol verir dünya sana
Oyun mu? Değil bu ortada can var
Gerçekte değil ulaşılmaz ırak var
Sormak gerek neden var uzaklar
Ama burda ümitvar bir Hakan var
Neden hep bir göz var nizam var
Hislerim duygumu ele veriyor
Ne yapayım kendimce çabalıyorum
Düşününce bile kalbim titriyor
Yerine başkasını koyamıyorum
Biriyle görünce aklım çıkıyor
Gökyüzü kasvetli ve yağmur yağıyor
Uzaklara dalıyorum son bahar günü
Hem şu anı düşünürken yarın oluyor
Ne kadar da çabuk unuttum dünü
Nihayet kör düğüm, çıkmaza geldim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!