Ahmet Güven Şiirleri - Şair Ahmet Güven

Benim babam
Eli öpülecek adam
Duvar ustası, emekçi bir adam

On bir yıl oldu
Ben babamı görmiyeli

ANI

Anılar genellekli hasret gidermek içindir.Bazen dost sohbetlerinde söz vaktinde açılır. Sevdiklerimize dahir hatıraları dile getiririz.’’Gavur Mahallesi’’ kitabında Mıgırdiç Magrosyan bu dünyadan göçüp giden sevdikleri için’’istedim ki hatıraları birazda bu satırlarda yaşasın’’ diyor ya, ben de öyle istedim.Artık toprak olan sevdiklerimin hatıralarıyla biraz hasret gidermek için.

Hayatımda bir kere oruç tuttum ve ebemin (anne annemin) balını çaldım.Aleviler’de Şubat’ın 12 ile 15’ i arasında üç günlük Hızır orucu tutulur.Aynı zamanda 14 Şubat yıl başı sayılır.

BEN ÇOK ŞANSLIYMIŞIM!

İngiltere’nin pek alışık olmadığı sıcak bir gün.Walthamstow pazararına yukarı yürüyorum,tansiyonum düştü.Pazar merkezinden dışarı çıkıp biraz dinleneyim bir de sigara içeyim dedim.Çıkışta siyah bir adam elime bir bildiri tutuşturdu.Sol da gölgelik yerde duvarın üzerine oturdum.Bildiriye bir göz attım,’’İsa sizi çağırıyor’’diye başlıyor.Çok hasta olduğum için aklıma ölüm geldi.Hiç hoşuma gitmedi bu çağrı.
Öylece kenara bıraktım.

Haliften yel esmesiyle bildiri yerde gezmeye başladı.Diğer bildiri dağıtan siyah adam gülümsiyerek bana yaklaştı.Yerden bildiriyi aldı.Ben de adama ayıp olmasın diye ‘’okumayı bilmiyorum ‘’dedim.Bildiri İngilizce yazılmış.Adam bana hangi dili konuştuğumu sorunca,’’ Türkçe ve Küretçe’’dedim.O da ‘’İsa seni seviyor biliyormusun’’ dedi.Ben de umursamaz durunca adam yanımdan ayrıldı.

Çekip gitmem bu ellerden
Ağır gelir Turnam sana
Hükmü hüzün ayrılığın
Sarar beni yardan yana

Yürü rehvan atım yürü

ÇEL(KÜRTÇESİ)
‘Çel,çel,çel li maran
Çel li mişkan’
Lorîka min tu dergûşe î
Tu min re pir xweş î

Beni benden bin yıl öteye tutan
Saçının bir tek telidir
Herşey bildiğimden daha derin
Güzel dahada güzel
Acı duyduğumdan da ağır
Aşk sol göğsümün altı

Su yürüdü su yürüdü
Toprağın bağrına
Dalda açan tomurcuğa
Merhaba

Alı al moru mor

Kal bûm rindê ez kal bûm
Heliyam, heliyam tewa bûm
Genciya min çû, rabit
Robu tu bi ber bîra min ket

Kanî, kanî tu kanî

Hasretindir sol yanıma yazdığım
Kırmızısından sarı turnalara verdiğim
Kuşlardan huma kuşuna ısınamadım
Nankörmüş türkülerden öğrendim

Kürtlüğümden ötürü

Dün gece iki göz gönderdim
Kars’ın üzerine
Kanatlarına taktım bir çift Turna’nın
Gagasına yüreğimin sesini
Sen uyuyordun, çocukları uyuyordu kentin