Ahmet Güven Şiirleri - Şair Ahmet Güven

Şafakla doğan güneş
Daldaki çiçek
Bizim için açar gülüm
Güneşimizi karartan
Çiçeğimizi koparan
Bize dost değil gülüm.

Gece vurur ayazı
Yüreğimde var sızı
Oysa gecede kar var
Başımda sevda var

Ay gecenin koynuna

Sürerim atımı yeşil koyaklara
Binboğa dağlarına

Kuşlar sökün etmiş
Yayla zamanı
Çimenler boy vermiş

Dışarıda gürül gürül bahar
Benim bu yüreğim senin için çarpar
Bir gül olur
Bir dal olur
Birde can olur sevdan bana

Ey sevdasına yandığım
Sevdan ile büyüt beni
Saçlarını okşadığım
Zülfün teline bağla beni

Bu dağları denizleri

Gül yüzlü sevdiğim halim perişan
Derdimin dermanı olurmu bilmem
Kalmadı mecalim dağları aşamam
Gelipte halimi sorarmı bilmem

Aşsa dağları gelse yolları

DAYÊ

Min biyek dana li keviya avê
Westiyam çûm rûniştim li bin siyê
De min go bila bişewite mala dijmin
Der cîran çûyîne,kes nemayîne

Bizim yaylamız Kamandır
Bu zaman da ne zamandır
Ben bir hevalımı yitirdim
Karma çukur bir gümandır

Tivinga min alemanî

Gitme güzel gitme sensiz edemem
Sensiz bu yaylada yazın edemem
Geçer gider ömür perde perde
Yaralı gönlüme derman bulamam

Gönül ister seni seninle demi

Maviye kesmiş gökyüzü
Kanatlanmış ak güvercin
Resmedeyim yarınlara
Doğacak çocuklar için

Zeytin dalında yeşili