Ahmet Gürlek Şiirleri - Şair Ahmet Gürlek

AKLA KAFANI YORMA

Yorulursa gönlün yorulsun
Sevme bilmeyen akla kafanı yorma

AKLIMA FEN GÖNLÜME SEN LAZIM

Bu küller benim
Senin bu yangınlar
Ateş olsan da bana ışığın lazım
Aklıma fen gönlüme sen lazım

AKLIMI ALDIN GÖNLÜMDE KALDIN

Aklımı al dedim
Benden aldın
Gönlümde kal dedim
Bende kaldın

AKLINDAN GEÇSEM

Hayat olsam meze olsam sana
Yesen içsen içine düşsem
Damarlarına karışıp kalbinden geçsem
Aklından geçsem

AKLINDAN KALBİNE DÜŞÜYORUM

Sönmeden gel
Sen söndükçe ben üşüyorum

Yan da gel yanıma

AKLIN KANATLARI

Akıl, kalbin yakıt tankıdır
Kalp ise aklın kanatlarıdır

AKŞAMIN AHI

Günleri sakladık akşama
Akşamda bulduk gündüzü
Bir karartıdır ki akşam
Duygular başlar bu renkle

ALACAĞIN KADAR

Seni seviyorum
Dünyaya geldiğimde ağladığım kadar
Ve giderken öldüğüm kadar

AL GÜLÜN VER DALINI

Bir yangın düşer yüreğime
Erir gönül dağları
Ve bir külü savurur
Senli bir rüzgarın sevdaları

ALINCA VERMEM SENİ

Sen benim tek nefesimsin
Alınca vermem seni