Ahmet Gürlek Şiirleri - Şair Ahmet Gürlek

GÜL DİYE

Söyleyin güle
Feryat etmesin bülbül diye
Tüm güzelleri sevdik biz
Gül diye

GÜLE DÜŞMÜŞ GÜNEŞ

Gülü dikeniyle anmak
Susuz çeşmeden kanmak gibi
Güneşten önce uyanmak
Ateşten önce yanmak gibi

GÜL’E GÖNÜL DAL’A HASRET DÜŞMÜŞ


Beyazı külüm siyahı kömür
Ve gülüm...
Öyle bir ateş ki bir ömür

GÜL İÇİN

Diken sevmelerimiz gül içindir
Ağızda diş severiz dil içindir

GÜL İLE BÜLBÜL HİKAYESİ

Bülbül'ün Gül'e hasretiymiş meğer
Gül ile Bülbül hikâyesi

GÜLİSTAN AĞLADI

Gülistanın gülü yüreğimi dağladı
Gül gelmedi diye gülistan ağladı

GÜLİSTANDA GÜLLERİN DALIYIM

Güzel ise gönlümde bulurum
Sebep aramam
Düşünmem
Hemen âşık olurum

GÜLLER ŞARAP BİR DE SEN GÜLCE I

Başka liman, başka deniz, başka ufuk tanımam
Bir başıma, bir de gönlüme içtim bu gece
Sen meyimsin gönlüm meyhane
Sen gülsün gönlüm de gülhane

GÜLLER SÜSLENMEZ

Gül işte bu
İşte cemali
Niye süslenmedin denir mi güle
En sade hali

GÜLLER VE KOKUSU

Elimi yüreğinin üzerine koyuyorum
Bir bahçe
Güller ve kokusu...
Bir de kan kırmızısı