GÜNEŞ OL GÖNLÜME IŞIK GELSİN
Gönlüm gülistan oldu güle hasret
Yüzün ay gözün yıldız
Güneş ol gönlüme ışık gelsin
GÜNEŞ SÖNENE KADAR
Çok mu ateşin var
Beni de yakar mı
Beraber yanalım gün dönene kadar
İkimiz de yanalım güneş sönene kadar
GÜNEŞTE ISLANIP SUDA KURUYALIM
Ah be sultanım özledim seni
Hem de topuktan dize kadar
Kaşından göze kadar
Dipten yüze kadar özledim seni
GÜNEŞTEN GÖZLERE GİDEN YOL
Dedim güzel gönlüne gireyim
Güneşten gözlerine yol etti beni
GÜNEŞTEN ÖNCE DOĞDUN GÖNLÜME
Karanlığa ıslık çaldım
Sabah olsun diye
Sevdiğime mani saldım
Gülüm, gülsün diye
GÜNEŞ YÜREĞİMDE PİŞTİĞİNDEN BERİ
Bir yangın yeridir yüreğim
Gözlerim gözlerine düştüğünden beri
Yüz olup gözlerini göze aldım
GÜN İLE SENİ
Güneş olsan da kurtulmazdın elimden
Eğer sarsa idim gün ile seni
GÜN OLA
Sevdiğim güneştir gönlümde
Gönlümde güneş ara
Gün ola güneşi gün sara
GÜN OLAYIM DİYEMEM Kİ
Hem akılda hem gönülde
Sen olayım diyemem ki
Güneş olmuş iki gözün
Gün olayım diyemem ki
GÜN OLUP GÜNEŞİ SARARKEN DE SEVDİM
Aklım ile kalbimin arasında
Şahdamarımda
Aklımdan ve kalbimden daha yakınken de sevdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!