kesemiyorum, kalemimi bırakamıyorum
sana yazmaktan kendimi alıkoyamıyorum
heyhat tek sebebi sensin burada olmamın
inanmadın belki bana ama neden bu acı bu korkum
bu keder bu..
oysa bir sefer için koca yıl beklerdim
bir kaç itiraf hatırladım
içim yanıyor sanıyordum
oysa tek hissettiğim düşlerimin parçlarıymış
onlar beni deşerr beni yer beni bitirir
biliyordun değil mi
senin sahan senin kuralların benim mabedim
ben kendi evim olsun isterdim
ama ne maçı alabildim ne ayakta kalabildim
ne de sahanın kendisine beni kabul ettirebildim
senin gönlün benim deplasmanım
elimden başka bir şey gelmiyor
çizeleyen kelimelerimi dokücek bir toprak bulamıyorum
bir bulut bile yok sesimle rüzgarını hissedeceğim
hava bile koz, gözlerimi silmeye yetişemiyor ellerim
en sevdiğim isim seninki
herkesin izlemesi gereken bir dans olucak benimki
sonu için bir sahne hazırladım ,çakmağım cebimde
dikkat edin şuanıma ve zerafetime
ardımdan bakıcaksınız nede olsa
belki doğar mı bu çocuk diye?
okumuş olabilirsiniz ama gördünüz mü hiç bir anka
kimim ki ben
geçmişin, tarihin elinde tuttuğu bir kukla mı
hislerine ve sıçmaya meraklı biri mi her hayvan gibi
yoksa sıfır ve birin arasında ki kayıp bir ruh mu?
lütfen benden ...
kafiyeleri yakıştıramıyorum kalemime
bu hayatta nerde var ki bir tek kafiye
istemem gelmesinler ,lûzumu yok kalsın
sana gelince ,sen de gelme
burdan sonra lütfen bana bakma bile
suçlu benim biliyorum gittim bile bile
belki dinlersin bir şarkı daha bestelenmiş
benim ezgilerimle hayat bulan
bir kaç acı notanın beraber dans ettiği
fikrimi sevgimle ve nefretimle yutan
öyle bir kalem ki yazan, yazılandan geri durur
gidiyorum işte, gidiyorum
sen nereye gidjyorsun demeye kalmadan
gittim bile, sana veda etmedim bile
ardıma bakmadan son bir mektup yazmadan
sana, eskiye, oralara
dün gece bir rüya gördüm
melek geldi sandım
acımı izlemeye dayanamamış şu gök çatı
benim ol dedim ,dediği söz hala çınlıyor "olamam"
en sevdiğim çiçek te beni seviyormuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!