Ahmet Faruk Nalbantoğlu Şiirleri - Şair ...

Beni duyuyormusunuz
Geldimi nefesim gönül sokaklarınıza
Esiyormu tanıdık, ılık bir rüzgar
Usulca alıyormusunuz koynunuza
Ten kadar sıcak, fısıldayan dokunuşlar

Bozdum yine hasret orucumu
Yemek, içmek olsaydı keşke zaafım
Benimkisi istem dışı bir zayıflık
Hasretine dayanamadım
Baba demelerin geldi aklıma
Kocaman sarılmaların

O bana, ben doğmadan önce sahip çıkmıştı
İstikbalimi devrimleriyle aydınlatmıştı
Sen benim askerim, sen benim hayallerim
Sen benim Türk oğlu Türk evladımsın demişti
Benim Babam zeki, çalışkan ve cesur olmamı istemişti

Günlerdir gayesizce dolaşıyorum
Aklımı kaybettim, deli oldum deli
Yataklar zindan, yatamıyorum
Kaç Cumadır aramadım Annemi

Yaşasın Cumhuriyet

Bayrağım büyüdükçe büyüdü
Kanat gibi taşıdı beni
Samsundan Ankaraya
Sivasdan duyuyordum İzmiri

Duygularda teneffüs ettiğimiz hava gibi
Görünmez ancak varlar değilmi

Özlemlerimiz, hayallerimiz
nefes nefes alınır verilir, bir bir
Yüreğimizden gelen melodi, her biri sanki

Susuyorum, söylenecek pek şey kalmadı
İçimden gelmiyor yeni bir şeyler anlatmak
Yaşananlar sözcükleri eskitti ve kullandı
Güllerin cismi değil, kokusu aklımda kaldı

Öyle konuşmuyorum ulu orta şen şakrak

Kimliklerde birer numaradan ibaret
olmasın isterdim biçare yalnızların
Vesikasına mahkum çürümüş birer et,
paraya kurban edilmesin kadınların

Terk edilmesin canı yürekten sevenler

Bugün bir şair öldü
Mürekkebi tükenmeden kaleminde
Tamamlamadan son şiirini

Ne bakkala borcunu
Nede kirasını ödeyebildi

Sözü altın ile kaplasanda
İçi çürük olunca, çıkar kokusu
Hissetmeden söylenen sevgi sözcükleri
Sahibine tokat olur, bıçak olur
Öldürdüğünü bilmeden yalanı geveleyip durur