İnsan kalem misali mürekkep doludur
Kimi zaman boşaltır içini şiir olur
Kimi zaman boş bir defterin sayfalarında
Boşu boşuna bekler, bekler durur
Adresim belli, kaydım yok
Sahipsiz mektup gibi kayboldum
Sofram lezzetsiz, yatağım soğuk
Şiirimin yalnızlığına sokuldum
Sanki bulacaklarmış gibi
Gömerim çoğu zaman sınırsız hasretimi
İki damla gözyaşı finalinde, boş şişelere
....mezar sessizliğinde
Boş şişelerdir hüzünlerin dekoru
Anlaşılmamış, yaşanmamış mutluluklar gibi
Gözleri delik deşik etti, gözlerimi
Kanamıyor ama duruyor izleri
Açık kaldı sahipsiz bir mekanın
Paramparça olmuş kapıları gibi
Uykular haram o bakıştan sonra
Zamanında yahudinin biri
En iyi din, benim dinim dedi
Bir zamanlar haçlılar
Önüne geleni asıp kesti
Katli vaciptir diye
Çöl sıcağında bir saniyelik kutup rüzgarı
Ağlayan bebeğin süte kavuştuğu an dudağı
Veya bir şarkının ezgisindeki dokunuş
Kimide hemen, ilk bakışta aşık olmuş
Körün topala olan aşkına ne demeli
Orada kanunlar sadece çıkarcılara adildir
Basın satın alınmış ve diktatörlerin dili ile konuşur
Polis ezilenleri değil sömürenleri korur
Bilgiyi paylaşmak yasaktır zira halk aptal kaldıkça kolay yönetilir
Din silah olarak kullanılır, insanlar bu silaha karşı savunmasızdır
Eğitim din ağırlıklıdır cehaleti pekiştirir duyarsızlığı geliştirir
Yalakalığı sevmiyoruz,
Tanrı varken kula tapmak neden
İnancı böyle kullanırsan eğer
Çoktur sana beş vakit beddua eden
Solcuyuz, ülkücü yüz belki hiç bir partiden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!