Ahmet Durgut Şiirleri - Şair Ahmet Durgut

Taşralı denince, "Kurşun kalem" ve "okul" gelir aklıma...
En iyi bildiğim semt, En iyi tanıdığım arkadaşlar.
O güzel Okulun içinde..."Karakalem", bizim sınıf öğretmeni

Arazide...
aptal bir mahlûk
olmadıkları
belli.

Bu günleri hep yaşatmak için
Kara elmas madeni uğruna
İndiğiniz toprağın altında

İsyan aktı......
Asi'nin gerçekleşmemiş bakışlarından,
Ufuk, umutlarını dövdü
Sabaha dek acımadan.

Ey Evlât!
Hayâllerimizi
Yaşatmak için Ebediyen
Mânâyı da

Yatak işi değil,
Yürek işidir
"Sen sevmek"...
Mânâsı..;

Ömrümce
Yıllardır......
Kendimi bildim bileli,
Hiç ama hiç tenezzül etmeyen,

Yürekler arası
Geçimsizliğin
Her çıban başı yarası
Eşitliği bozulmuş...
Dengesiz sevmeklerdir.

Bir yürek içinde
Kaçarak Tan......
Sevdiğinle kaybolmak değil

Aşk ve âşık elele
Trene binmişti mısralar,
Meşk Tüneline girerken...
Korkusuzluk narası