Ahmet Durgut Şiirleri - Şair Ahmet Durgut

Ey canım Annem! Beni dünyaya "sen" getir...
Yâr kucağına al, ilk göz ağrın olayım.
İlhamın aşk hayatını bana meşk tattır...
O dünya dilli âşık-şair ben olayım.

Herkesin dirim bedeni ayrı
Kader vesilesi can kurması.

"Sen" sevmek için,

Kadın; Dirim'dir...İnsandır...Havva'dır,
Kadın; Leylâdır...Şirindir...Aslıdır,
Kadın; Sevdadır...düğündür...Hayat'tır,
Kadın; Öğretmendir...sevgilidir...Öğretendir.!

Bir düşünseniz...
Neden "Kadınlar günü" var.?
Neden "Erkekler günü" yok da,
Sadece "Babalar günü" var.?

Becermek için
Konuşma dilinden farklı farklı
Yazmaya gerek kalmamış kelâmı.
Nasıl anlatırsan anlat rengini

Etlerin içinde kudurmuş bir kan
İsyan köpürmüş yolu olmuş deniz...
Kafalar zaten ilk doğuştan duman

Yokluk sınıfının üstünde...
İlhamla çalışıyoruz.

Yayılır varoluş toplanır
Arayış kıblesi...
Secde yönü Kâbe,
Kâinat, YARADAN ve kullar
Sorular bir âlem...
Cevapları kader,

Çok gizli bir operasyon, ansızın bu siteye de yap.
Kimilerini tut, baş aşağı bir silkele de gör bak,
Nice fetocu, çetocu, firari hainler tak, tak, tak,...
Dökülecek ceplerinden bir bir göreceksin şaşırtıp.

Her varoluş bir can hanesi
Yaradan Allah tam yapar.

Rabbim!