Yeni bir sevda değil ki bizimkisi
Ardımızda bıraktık koskoca yedi seneyi
Sene ikibinbir, temmuzun yirmiikisi
En güzeli hatıralarımın, hatta en değerlisi
Mutlu bir yuva ve harika çocuklar
İnşallah bu mutluluk sürer ölüme kadar
Dışarıda lapa lapa kar
Bendeyse efkâr vardı
Beyaza bürünmüştü Konya
Normaldi ama
Mevsim kıştı
Buluşmuştu akreple yelkovan
Bir burukluk var içimde bu gece,
Bir garip hal var ki üzerimde
Nedenini çözemediğim.
Karmakarışık tüm duygularım,
Düşüncelerim allak bullak.
Duygular esir almış gibi
Gözünü ilk açtığında
Bu fani dünyaya
Sen ağladın
Onlar güldü
Ağzı kulaklarındaydı
Ya ailendi onlar
Geldin ya bu yıl da,
Gördüm ya seni
Dünya gözüyle bir daha
Ateşe verdim hüzünlerimi
Savurdum küllerini
Tüm gücümle, geçmişime
Bir sevda arıyorsan
Sen de, benim gibi
Ne duruyorsun?
Hadi takıl bana,
Gel yanıma!
Şiirler belleğimde
Son veda değil bu, kısa bir ara
Yazdım ayrılığı karlı dağlara
Güneş açtığında erir ya karlar
Yol bulup gelirim, kalmam bahara
Ağlama gülüm sen bu ayrılığa
Daha gün geçmedi gidişinin üzerinden
Ben seni çoktan unuttum bile!
Ardından üzüleceğimi düşünürken sen
Ben seni çoktan unuttum bile!
Neydi o çalımın, kimeydi havan?
Bomboş bir ev var orada
Birisi vardı o evde, bir zamanlar
Bana o yolları
Mesken yapan birisi
Ve bir de...
Gözümü ayıramadığım pencereler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!