1946 yılında Sivas’ın Kangal ilçesinin bir köyünde doğdu. İlkokul sonrası geldiği İzmir’de öğrenimini sürdürürken çalışmak zorunda kalınca liseyi terk etti. Kısa süreli çeşitli işlerin ardından, mesleki bir okul sonrası devlet memuru oldu (1969).11 yıl memur,13 yıl da amir olarak çalışıp toplam beş şehirde tamamladığı görevinden kendi isteği ile emekli oldu (1993).
Yazmaya “Ege Ekspres” ve “Demokrat İzmir” gazetelerinin haftalık sanat-edebiyat sayfalarında başladı (1969-1975). Dünya Kitap dergisinin düzenlediği kitap basım ödüllü 1. Şiir Ya ...
Doğu’yu anlatmalısın
Nuri İyem’in kadınlarını
Varsın biraz beklesin deniz
sahipsiz sandal ölüleri
derme çatma iskele
Baldıran zehiri
Yüzüğümün içinde
Ve yanımda
Kav taşıyorum ben,
Tekinsizim size göre
İbret için
Gece intihar etti – büyüyen sabahtır penceremde
karanfil kan kırmızı – gazelledi ağaçlarım
bu bensem eğer ölü bir günü kovalayan
elin olsun yaşamak – ben savaşmak için varım
zaman bilemiş çakısını çocuklar yalın ayak
Her gün yeniden bilensek
usun ve umudun biley taşında
yaramızı dağlar gibi
sindirip ihanetin hançerini
yaşamı kurtarmanın utkusunda
Otellerden bekâr odalarından
ve bölüşülmeyen şarkılardan sonra
yine de umutsuz değildim
çoğalırken duvardaki resimlerde
iyi yürekli anneler de
O, bir defne ağacıdır
kökleri Antakya’da
sevecen, yüce gönüllü
halktır o
yükseklere diken bayrağını
ak bir yazıdır kara tahtaya
Aşk mı demiştiniz sevgi mi yoksa
Ne avuntu barınır ne yeni bir im
üstümüzden çekilmiş Ege güneşiyle
aşkın boşalttığı yerde
dolaşırken anlı şanlı hedonizm
Sevgiler yerleştiririm sessiz
ve ürkek ceylanlar büyüyen yüreğime
evrenler kurarım herkeslerden uzak
kimini sonbahar kaçırır
kimi apansız parçalanır şarkılarda
Sabahın ilk ışıklarıyla gelmiştim
ilk otobüsüyle beyaz gömlek fobisinin
sıralı gitmeyecek sıra numarası
umarsız yüzlere karşı okunan
sayrılarevine
Bilin bakalım hangi ellerdeydi ip
barışı sımsıkı bağladıklarında
Ya da bakmayın ekmeksiz barış isteyenlere
çünkü ekmekle barış iç içe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!