Ahmet Ayaz Şiirleri - Şair Ahmet Ayaz

Aklında mı okula başladığımız
Hani bir yaprak kağıda bir yazar bir silerdik
Meltem rüzgarları esip
Eteklerimizi kaldırınca
Tertemiz sevgiyle göz göze bakıp gülerdik.

Ben yaşamın hakkını vermeden,
Zamansız ölmekten korkuyorum.
Aslında tekbir sesleri ile,
Hep, ölüme meydan okuyorum.

O,canların bir kurşuna
Kurban gittiği bir zamanda
Doğuda askerlik yaptı
Canı pahasına..

Kula kul mu olmalı,

Gönüllerde bahar yaprak açmalı,
Çiçeklerle süslü duygularımız.
İnsan sevgisiyle dolup taşmalı,
Tükenip bitmeli kaygılarımız.

Yepyeni icatlar yeni umutlar,

Peşinde koşarak dermanım bitti,
Dön bak da perişan gelişimi gör.
Bütün mutluluklar beni terk etti,
Gelip de yalınız kalışımı gör.

İsmini besmele etmişim dilde,

Kucak açtık kaçaklara gel diye,
Kimden akıl alıyoruz? Hele dur.
Cümbüş ile davul, zurna hediye,
Hangi telden çalıyoruz? Hele dur.

Dış düşmanlar tuzakları kurdular,

O bir,
Cumhuriyet çocuğuydu;
Gazi Mustafa kemal Kılıç,

Unutulur mu hiç,
Böyle bir can, böyle dost.

Ben Güneydoğu’da
Güneydoğu’lu bir çocuk
Elimde sevgilimin eli
Allah’ına kadar Güneyli.

Ben

Bekletme gel benim muhabbet kuşum,
Sen gittin bahçemde bülbül ötmüyor.
Ben senin sesine meftûn olmuşum,
Sen gittin bahçemde bülbül ötmüyor.

Laleler, sümbüller, boynunu büktü,

Zeynep;
Elini yüzüne koymuş,
Düşünüyor hep.

Boynunu büktü,
Ve acı acı içini çekti.