Ahmet Ayaz Şiirleri - Şair Ahmet Ayaz

İlimden irfandan kelam ederken,
Elimde kalemim coştu da coştu.
El merdiven kurup aya giderken,
Bizimkiler boşa koştu da koştu.

Seçilenler halka ihanet etti,

Sözüm Meclise

Hedef tuttuk seçilince kârı biz,
Altın gibi o cevheri pisledik.
Rafa koyduk şöhret ile arı biz,
O aydınlık yolumuzu sisledik.

.............Mustafa Ceylan'a
.
İsmin gönüllerde saklı bir şehir,
Solmayan renkli bir gülsün Antalya.
Mehtaba hükmeden, gümüşten nehir,
Gecemde masmavi tülsün Antalya.

Âdem'den bu yana sınıflandık biz;
Bölündük ülkeler adlar altında.
Ne Musa'dan haber, ne İsa'dan iz,
Bir çağrı bekleriz Tanrı katında.

Özgür hayat varken dinde ilkede,

İhanetin
Adresini sildim
Adres defterimden

Hedefim Hakk
Hakka doğru yürüyorum

Her şey tamam bir sen yoksun yuvamda,
Yollarını gözlüyorum çabuk gel.
Özlemimiz kaymak tuttu kıvamda,
Yollarını gözlüyorum çabuk gel.

Ayrılığın acısıyla dem tuttum,

Albümdeki resimlerime baktım
Dalgın düşünceli üzgün görünür
Gençliğimi artık geriye attım
Ömür umut sevdasına bürünür

Mutluluk hız almış bir asır önde

Eyüb’ün sabrına erişemedim,
Bu halimle, neyleyim ki, ben beni?
Ayıp gizlemeye girişemedim,
Bu halimle neyleyim ki, ben beni?

Farz et ki, bir dostun bir yanlış yaptı,

Yüreğimde baş tutmayan yarasın,
Ağrın gitti sızın kaldı Feride'm.
Hatırımı mahşer günü sorasın,
Hayalimde nazın kaldı Feride'm.

O oyuncak bebeğini belerdin,

Sana sevdalıyım, sana derinden,
Düşmanı ülkeme yürütme Ya Rab.
Türk-İslam yaralı, bin bir yerinden,
Güzel umutları çürütme Ya Rab.

Bakınca kıyamet kopuyor sandım,