Bir kız var
Bir tren istasyonu çıkışında
Yürüyor iki demirin
Dostluğuyla
Tek bacağı yok
Kim bilir hangi kader
rüzgar cismini kaybetmiş ruhlar gibi uğuldar
mevsim tanımaz küstah kibirinde hayasız
ah hangi kulaklar taşır bu günahkar çığlıkları
ah hangi yürkler yıkılmaz bu isyan
hava lanetlenmiş gövdeler arıyor
Bir telli turnasın sen
Bir telli turnasın sen
Gidiyorsun ufkunda
Gidiyorsun ufkunda
Bir telli turnasın sen
Çat kapı uğraklarına döner
Her tende yalnızlık ayrılık ertesinde
Yüzünde sahtekar bir asaletle
Uğrayan ulaktır sayısız kere
Her ne kadar elçiye zeval olmaz dense de
Yıkıldı hatıralar hafızamda
Yakıldı huzur ruhumda
Ve enginler karardı
Güneşsiz günlerin karanlığında
Isıran köpekler aldı dört yanımı
Doymayan acıdan kurtlarla ve
Kürkünü çoktan yitirmiş
Bir 'Ayı' gibiyim
Vahşi ve geçimsiz
........içi....dolmaz..........
Ki bilinir: aşktan yetim
-Amip-
kıymasız köfteler gibi yavan bir ömür
umudu kara dul
kederi gametsiz zihinler
içlerindeki hayvan
Biraz fazla içince
Başın döner
Sarhoş oldum dersin
Oysa dünya hep dönüyor
Kim daha sarhoş bilmezsin
O saat geldi yine
Gidiyorsunuz hepiniz
Bütün gecenin yalnızlığını
Bana bırakarak
Ağladınız sızladınız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!