Ayrılık kader mi bilmem
Keşke güçlü olabilse insan
Aşkını elinde tutabilecek kadar
Aşk iste beklemediğin anda gelir
En istemediğin anda da gider
Tutamazsın elinde, ne kadar istesen de
Birle iki arasında
Ne kadar sayı varsa
O kadar acıydı ayrılığın
Bir samanın çöpüydü
Batıyordu insana
Tane tane.
Sensizlik ne zor bilemezsin
Ayrılmayı düşünürken
Katlanabileceğimi
Düşündün herhalde
Katlanıyorsam,
Belki dönersin diye katlanıyorum
ansızın unutulmuş eşya
savruluşları geçimsiz akrebin
bir dönüşlük ömrü var kelebeğin
…….ya dönmeden dönerse
…….ya dönerse dönmeden
vurulur bir milletin son askeri
sevilmediğim anlardan kalma,
zamanın ıslak törpüsü,
.....su içinde sevdiğim zamanlar,
nasıl da geçtiniz yüreğimden,
......ezerek, içmdeki canları
Altından at
En güzel yer senindi
Bütün atların arasında
Gıpta ile bakarlardı sana
Gümüş at gibi kararmaz
Bir melek olmamalı
Benim düşündüğüm, uyuyan
Eğer melekse, ben düşünürken
Kendi uyuyan, ben Şeytan olmalıyım,
İnsan olamam, ancak o zaman,
Yaraşır bu acı.
Ayrıldıktan sonra
İlk zamandan beri
Başımın bir yerinde
Bir ağrı var, anlatılmaz
Bu şiir değil canım
Gerçek bir ağrı
ölüleri ısıran insanlar gibi
uzaklara gitmek için kalkan gemiler
içinde yalnız kaptan
tutsaklıkların ipleri dolanıyor
………………..boynuna saatin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!