Ahiretten Mektup Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Ahiretten Mektup

Sen önce dünyanı güzelce yaşa
Çok huri var sanıp ayrılma erken
İnsanı eşit gör, bakma göz, kaşa
Mevla’nı hatırla şafak sökerken

Hayaller boş çıktı, bakışlar ürkek
Kaz veren olmadı, görmedim ördek
Burada Huri de Nuri de erkek
Bıyıklı satarlar cariye derken

Sana aç dur deyip kendi doyanlar
Hurafe okutup cennet yayanlar
Üzümün yanında meme sayanlar
Seni yalnız koyar boru öterken

Yalanı dayarlar Ebu Bekir’e
Dünyada atarlar kazık fakire
Yetmiş bin hurinin hepsi bakire
Yüzleri kızarmaz yalan sıkarken

Vampirler yemesin helal aşını
Sür ekmeğe yağı, sıkma dişini
Dünyaya tapmadan bitir işini
Ölümü dileme bacan tüterken

Yalancı dillere sürme balını
Meyveni toplarken kırma dalını
Aklına sahip çık, sen ye malını
Hakkına çok deme âlem dökerken

Çok masal dinleme, eder azından
Helalden bolca tat dünya hazından
Aklını uzak tut elin kızından
Gözün hep arkada kalır giderken

Vatanı satana yüzler serindir
Hak-hukuk yiyenin suyu irindir
Zulme dur demezsen yerin derindir
Tabuttan uzak dur gönül yıkarken

Mahşerde ilk önce İman sorarlar
Güzel amel diye infak ararlar
Zekâttan kaçtınsa seni yorarlar
Zengini doyurma fakir bakarken

Şarapmış, kadınmış, gelmeyin aşka
Cennette arzular, zevkler de başka
Şu Kur’an’ı açıp baksanız keşke
Allah de, ilim de ömür biterken.

Mustafa Hoşoğlu
11.02.2025