Ahireti unuttum Şiiri - Servet Erbaş

Ahireti unuttum,düştüm yalan peşine.
Dünya denen hayalin,daldım pembe düşüne.
Ölümü hatırlamak zaten gelmez işime.
Aklı olan ölmeden,her an ölüm düşüne.

Hesap ettim çok zaman,şu dünyanın malını.
Hayra vermezsen eğer, göremezsin hayrını.
Mezarında malıyla,kim doyurmuş karnını.
İhmal etme sakın haaa...Malının zekâtını.

Hayattayken ölümü,aklıma getirmedim.
Ölüm elbisesini,kendime giydirmedim.
Nekadar gafilmişim,yaşariken ölmedim.
Düşündüm de bir türlü,nefsimi yenemedim.

En güzeli unuttum,güzellere bakarken.
Hiç aklıma gelmedi,zaman hızla akarken.
Meğerse geç kalmışım,ben zannettim çok erken.
Ömür bitmez sanmıştım,birer birer geçerken.

Herkesin derdi zoru,evler,köşkler,saraylar.
Bu uğurda geçiyor,Saatler,günler,Aylar.
Ölümü unutmuştu,nice nesiller soylar.
O hataya düşmeyin uyanın Müslümanlar.

Dünya değirmeninde,bir buğday tanesiyim.
Allah'ın yarattığı mahlukun velisiyim.
İsterse yüzbin sene,rüzgar olup esiyim.
Birgün mutlak ölecek,ben fani birisiyim.

Kurtuluş yok ölümden,o mutlaka olacak.
Kıyamet koptuğunda,gökkubbe yarılacak.
Bölük bölük sırayla,huzura varılacak.
Orda helâlin bile,hesabı sorulacak.

Örnek olsun bizlere,Peygamberin hayatı.
O hasırda yatardı,yoktu rahat çekyatı.
İsterse oluridi,O'nunda yatı katı.
Dünyalık değil derdi,davasıydı hayatı.

Kibir yapma sakın haaa...Sen Allah'ın kulusun.
Unutma yaradanı,Yoksa unutulursun.
Eğer huzur ararsan,gel İslamda bulursun.
Düşme ümitsizliğe tövbe et kurtulursun.

Nasihat ediyorum,dinlemeyen kalmasın.
Yalnız dünya sevgisi,yüreğini almasın.
Hergün ölenler görüp,gafletlere dalmasın.
Hiç bir Allah kulunda,umutsuzluk olmasın.

Ölümü çokça anan,Kişidir aklı selim.
Unutturur ölümü,şu dünyaya meyilim.
Dünya bir konak yeri,Ahiret gerçek ilim.
Kulu hakk'a götüren,yeğane yoldur ölüm.