Susup dinmek bilmeyen mateme
Yaklastikca kendini koydugu yerden daha cok taniyan
Hizli bir karanligin ugrundan gecer gibi kovulmus ahbaplara azad
Ey insan söyle ki hangi sogugun ardindasin
Hangi kendi kendine küsmüs saplanmisligin kacak izinde
Söyle ki yören yakinin sofran semtin olayim
Vardim geldim iste cigligin sessizligini koparip duyuran
Kar kiyamet kis demeden seni
Tuttum yolu düstüm divanina durdugum deliyi
Sicakligi insan yanginligina yikinip
Cirpinan telasesi sevgi sergenlerine titreyen
Yufka yavan yüregimle
Seyfi Karaca…………..Subat / 16
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 7.2.2016 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!