Ah sevdam Şiiri - Niyazi Şahin

Plastik umut salgılayan gözlerin yeşertti masum hülyalarımı ansızın
Önce gülüşünü gördüm, Sonra aşka çağıran ve bakir duygularımda çiçek çiçek açan natürel bakışlarını…
İçime külçe gibi oturdu hasretin sızın ve umutlarım peşine düşüp gitti kayan bir yıldızın.

Ah sevdam!

Savursaydın sağırlığıma günahkâr sözcükleri harf harf; ama gecenin en karanlık yerinden yarınlarıma karanlık ekmeseydin. Ve biçmeseydin geleceğimin portresine bu karanlık çerçeveyi.
Bir sabah güneşle birlikte muştular getirmeyecek misin sabahıma ve bir asudelik hayatıma?

Ah sevdam
Yoruldum adına düşler biriktirmekten ve hatıralarını yeşertmekten gözlerimin bebeğinde. Bitmez tükenmez ağıtlar doladın dilime sevdam, Şimdi bütün türkülerim dua makamında ve yüreğim telaş içre
Ey yalnızlığımın yanık türküsü sevdam! Hiçbir duygu gözlerimden böylesine taşmadı
Ve
Hiç kimse sevdama senin kadar yakışmadı

Ah sevdam
Ağlayışlar yanaklarıma yuvalanıyor ve göğsümü deliyor hasretin.
Yaramı çoğullaştıran aşk belgeseli gözlerin geliyor aklıma hep
Ve
kırık nakaratlar yuvarlanıyor gülüşüme,
Beynimi uyuşturuyor özlemin.

Ah sevdam!
Yosunlu kirpiklerime ağ atıyor acının geçmiş zaman suretli cellâdı.
İçimden hüzzam ağıtlar geçiyor ve acıya tutunuyor yüreğim. Şimdi artık gülüşüm hatıra netliğinde. Hüzün baz duruşlarımdan hayatla kavgalı militan efkarımdan tanıyor yağmurlar beni.

Ah sevdam!

Fırtınalar bir dinse kim bilir kimler inecekti yüreğindeki Cudi’ye.
Namlular çiçek açacaktı rengârenk belki
Gül yüzlü güneşler doğacaktı her sabah ufkuna
Yepyeni, taptaze…
Hüzünle yoğurma yarınlarımı
Gel
ey gönül bahçemin solmayan gülü
Başak renginde bir baharla, ardında çığlık çığlık martılarla…
Sensiz bir yanım vurgun, sensiz bir yanım ölü.

Ah sevdam!

Kaldırım soğuğu yokluğun kuşatsa da gecelerimi çepeçevre
Sen böylesine mahrem yazılmışken kirpiğimde salınan düşlere, uykular yasak gözlerime geceler boyu.
Ne zaman bitecek bu ham vakitlerin acının mürekkebiyle ruhuma nakşettiği an be an çoğalan bu dilhun keder, bu nifak düşlü cinnetlerim?
Ne zaman bitecek otobüs gürültüsü boyunca uzayan gitmelerin, yalnızlık denilen bu işgüzar oyun, bu sensizlik seansları?
beni bu 'F'tipi yalnızlığa terk etmesen, gitmesen
gitme sen sevdam gitme sen

Ah sevdam!
Yağız duvaklı korkularıma çare sensin ah sevdam
Sahipsiz ve sebepsiz değil hüznüm
Gözlerimde tomurcuklanan sitare sensin
paslı kuyulara terk etsen bu suskunluğu,
mihribanî dudaklarından bengisu gibi fışkırtabilsen yeniden haykırışların
karalanmamış karelerini. Ve maskeli suretlere utancı tükürsen; ama sen gitmesen benden sevdam gitme sen

Ah sevdam
Sensizliğin gri örtüsünü yırtarken seher vakti, yalnızlığımda büyüttüğüm nazlı hayalin düşüyor yüreğime. Bardaktan boşanırcasına; sana koşuyor bütün düşüncelerim, taze bir çiçek gibi açıyorsun düşlerimde her seher.
Düşüncelerim şaha kalkıyor yeniden dalga dalga.
Seninle birlikte içime bahar geliyor ve aydınlığa açılıyor penceremin suskun camları, acım yeni bir yüz giyiyor.
Duyuyor mu çığlıklarımı sağırlaşmış sevilerin bilemem
Şimdi, tüm sözlerin bittiği yerdeyim ve seni düşünüyorum.

ey hülyalarımın süsü sevdam
ey yıllardır peşinde koştuğum yitik
bu adressiz yolculuğa yürüyüşü bitirsen
ve
güneşin vedasından çeksen gözlerini
beni bu adressiz yalnızlıklarda
göz pınarlarımda özlemlerle bırakıp gitmesen
Duygularımın en demli yerinde

Ey düşüncemde söken şafak
lügatlerin sağırlaşırsa halime
ve kelimeler yetersiz kalırsa bu tarifsiz melalime
göz bebeklerimin girdabına dal ve gönlümde misafir kal
Yalın ayak, bakışlarında gezindiğim an…
Sıyrılır gerçekler hayatın pullu sırrından

ah sevdam!
Her an hıçkırığa dönüşmeyi bekliyor içimdeki ses.
katlediyorum bütün şairlerin şah damar şiirlerini.
yokluğunun eksik harflerini biriktiriyorum.
düşüne yatılmaz intiharlarla dağlanıyor yüreğim ve Münzevi feryatlar yuvalanıyor çehreme yokluğunda
tecride meyilli şimdi sık sık yatak değiştiren bu uslanmaz nehir,
Tükenişlerim suya iniyor.