9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Diyardan kovulmuş kadınlar, ah o uzak diyar!
Gözleri buğulu, yürekleri hep kor.
Yurtsuz kalmış olan rüzgarların,
Aidiyetsizliğine sürüklenip duran,
Gurbet öyküsü, acı veren yüreklerinden.
*
En yalnız yolcuları, bağrıma basmaz mıyım?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta