Ah İstanbul Şiiri - Oguz Belci

Ah İstanbul büyük şehir,
Hep görürsün sevgine kir,
Yok etmeye çalışırlar,
Tarihinle seni bir bir.

Sen yurdumun güzel şehri
Taşı, toprağı altın demişlerdi,
İnsandan göremezdi sevgi,
Hiç bıkmadan hep o verdi.

Çok çalışan akıllarını, yormuşlardı ki,
Dolandırıcılığa,aldatmaya, beşinden biri,
Yapmazdı bu şehir adam gibi bir işi.

Sarmıştır kötülükler,dağılmıştır her yere,
Utanmak, üzülmek yok, bu böyle.
Yapmayacağım; diyen kişilere,
Göz yuman herkese,
Sözüm onlara ki aynen şöyle;
Bıraksınlar bu işleri, dönsünler evlerine.

İşte memleketimin yalan dolan şehri,
Yurdu düzenleyip, kuracak elbet biri.
Ama gerçeği herkes bilmeli ki,
Düzen sağlanana kadar,
Kötülükler durduracak bir çok kalbi.

Var ama Sultanahmet'i, Süleymaniye'si,
O nadide, harika tarihi,
Üç iklimi de yaşayan şehri,
Yaşayanlar bilsin buraların kıymetini.

Seslenirim ki, bu cennet vatanın nadide şehrine,
Sığdıramazsın bu kenti yere, göğe,
Varmalıyız artık adam gibi bir ile.

(İstanbul - Nisan 2005)