Ağlayıp Geçiyorum Şiiri - Çizgili Mavi

Evvelden tanışık olmadığım acılar, şimdi en yakın sırdaşım…
Dertlenmiyorum acı çekiyorum diye,
Acı çekiyorum diye… Acı çekmiyorum artık.
Safha safha yayılan bir kanser hücresi gibi,
Tüm ruhumu kaplayınca yalnızlık;
Can yakmıyor artık, düşüp kalktığım yokuşlar.
Kahroluşlar, kahretmiyor eskisi kadar.
Dingin bir sükûn…
Ve derin bir sükûtla seyrediyorum olup biteni.
Hasretini çekiyorum içime, nefes diye.
Yokluğuna sarılıp uyanık kalıyorum geceler boyunca.
“Uyutmuyor hasretin” diye acı çekmeyi bıraktım sevgili.
“Uyutmuyor Sevdan” diye, uyumayı bıraktım.
Hayalinle dertleşiyorum, hasretinde kaybolunca…
Hasretinle dertleşiyorum, hayalin de kaybolunca!
Şiirlerden mısralar seçiyorum senin için,
Acılarıma kafiyeler düzmüyorum gece geç saatlerde.
Kelimeler kâfi değil ki kafiyeden medet umayım…
Sana seni anlattığım şiirlerde.
Bir sigara yakıyorum; sigaram sönmeden bir diğerini.
“Az iç şu zıkkımı!” diyorum kendi kendime,
Sonra…
Bir sigara daha yakıyorum, sigaram sönmeden bir diğerini…
Tanımadığım, bilmediğim bir sırdaşa anlatıyorum seni.
Acılarıma…
Hasretine, özlemine, suskunluğuna…
En çok da Cennet gözlerine yakıyorum bir sigara daha!
Tanımadığım, bilmediğim acılarla dertleşiyorum.
Can yakmıyor artık, ağlayıp geçiyorum…
Yaşamıyor değilim, çok şükür nefes alıp veriyorum
Ama
Kendi hayatıma ben, uzaktan bakıyorum.
Bir dünya kurdum hayalinle,
Bir ruh yarattım yalnızlıktan.
Dört tarafı yokluk denizine kıyısı olan.
Bir ülke fethettim, şahını idam edip hayalini sultan seçtim.
Babadan oğula geçmez, kimseden kimseye geçmez bir sevdadan!
Cennet dedim adına,
Yeşil…
Ben o Cennete, uzaktan bakıyorum!
Yanmıyor içim, kanatmıyor yokluğun…
Can yakmıyor artık, ağlayıp geçiyorum!
Bir sigara yakıyorum, sönmeden diğeri.
Biri sana,
Diğeri kendime.
Bir şiire ilişiyor dilim,
“Hasretin kan çanağı gözlerinde oturuyorsun,
Seni soruyorum
Hiçbir şey bilmiyorsun” diye yazılmış.
Oysa ben seni seviyorum.
Üstelik her şeyi biliyorsun.
Hasretimi biliyorsun örneğin;
Adına sevdaa dediğimi…
Kan çanağı gözlerimi tavana dikip,
Sabahlara kadar seni düşlediğimi biliyorsun.
Ben,
duvarlarda beliren hayaline uzaktan bakıyorum.
Bir dünya yarattım zifiri karanlıktan.
Oysa ben seni seviyorum.
Üstelik her şeyi biliyorsun.
Can yakmıyor artık, ağlayıp geçiyorum.