Ağlatma Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

AĞLATMA
Bir kenarda dursun saz ile cura,
Mahir el gerektir mızrabı vura,
Çalmasını bilmiyorsan tambura,
Perdeye dokunup teli ağatma,

Canlı cansız zeval bulmaz türünde,
Kalır ise her şey yerli yerinde,
Parmağı uzatıp her seferinde
Pınara dokunup seli ağlatma.

Aldanma kulların görüşüne,
Dünyayı değişmem dost gülüşüne,
Sakın girip hayaline düşüne,
Bedene dokunup beli ağlatma.

Kainat muhtaçken gülen gözlere,
Sütre çekip, ali cenap yüzlere,
Sekte vurup vaad edilen sözlere,
Gamzeye dokunup çili ağlatma,

Latif görünse de sümbülle lale,
Gül dikene muhtaç, bülbülse güle,
Boşuna benzeyip hüsnütalile,
Dikene dokunup gülü ağlatma,

Çıkacağın belli değil yarına,
Müçtehit'im güvenerek varına,
Varacak olursan el diyarına.
Düdene dokunup mili ağlatma.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi