sorsan yüzündeki gölgeyi
gülmesini unutmuşluğunda
yükselen şafakta umudum
alnına sürdüğüm erkenci çiğ tanesi
ellerin buz gözlerin kanamış
suları serttir ayazlıdır köyümün
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var