Şu dünyada hiç görmedim ben güleni
Şair ağlar,şiir ağlar,analar ağlar…
Gördükçe körpe fidan iken öleni,
Gül ağlar,bülbül ağlar,sunalar ağlar!
Ayırdılar bülbülü gonca gülünden
Öldü arılar yiyemeden balından
Kopardılar ham meyveyi dalından,
Ağaç ağlar,dal ağlar,meyvalar ağlar!
Koklayamadan kınalı kuzusunu,
Hainler arkadan kazdı kuyusunu
Yüreği yangın analar yavrusunu
Özler ağlar,yaş gözüne dolar ağlar!
Ufkumuzu kapkara duman bürüdü,
Yiğitler üstüne yüceden yürüdü,
Ak şehitliğini ardından sürüdü…
Dağ ağlar, yağmur ağlar,babalar ağlar!
Bak hele şu hain düşmanın kastına
Veda eder ast üstüne,üst astına
Eğilmiş bayrağım şehidin üstüne,
Ay ağlar,yıldız ağlar,kınalar ağlar!
Kayıt Tarihi : 18.10.2015 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!