Ağlamakla Geçti Şiiri - Midayet Kara

Üstüme çöktü inanın, dünyanın kasveti
Gönlümde dindiremedim, yıllarca hasreti
Bir türlü bırakamadım, dert denen illeti
Ağlamakla gelip geçti, ömrümün yarısı

Efkarlı geçen günler, bir geceye sığardı
Çok yaşlandım galiba, başta saçım ağardı
Gençlikte yaşamımın, her mevsimi bahardı
Ağlamakla gelip geçti, ömrümün yarısı

Yüreğimde dert çoğaldıkça, oldu buzdağı
Söylenen dedi kodu, taşırıyor bardağı
Dost bildiğim kişi, gözüme soktu budağı
Ağlamakla gelip geçti, ömrümün yarısı

Herkes deveyi yedi, bana kaldı hamutu
Galiba kader yanlış verdi, bana komutu
Yıllar yılı kaybetmedim, ben yine umudu
Ağlamakla gelip geçti, ömrümün yarısı

Bir gün yolunda gidecektir, dostluk kervanı
Bu dünyada dostlukla, süremedim devranı
Aradan çıkarsam da insan denen şeytanı
Ağlamakla gelip geçti, ömrümün yarısı

Her zaman hazır oldum, hayat ile savaşa
Yaşamak buysa eyer, gel sende benle yaşa
Hayatımı çevirebilsem, yeniden başa
Ağlamakla gelip geçti, ömrümün yarısı

Ta başından kaybettim, bu hayatı seçimden
Çocuk yaşımdan beri, bizar oldum geçimden
Haykırarak, isyan etmek geliyor içimden
Ağlamakla gelip geçti, ömrümün yarısı

Bunca eziyet ettin felek, kör olsun gözün
Senelerdir tutamadın, verdiğin bir sözün
Hayatımı geri ver bana, tutarsa yüzün
Ağlamakla gelip geçti, ömrümün yarısı

Yaşadığım hayatın, geçmişten farkı yoktu
Yüzüme gülenlerden, arkadan yeren çoktu
Onca yaşanan hayat, kalbimde saplı oktu
Ağlamakla gelip geçti, ömrümün yarısı
(1468) Nisan 2022