Ağla Şiiri - Müslüm Bayram

Bilge adam eli şendi toprak
Tomurcuklarından nefes gökyüzü
Boynu bükük kaldı filizlerin
Kardelenler susuzluğu
Çatlamış yanaklarından
Ayaz nöbetlerinde titrer
Zelzelesi boş beşikler
Ağıt gözlerim
Ağla…
Ağla gözlerim ağla.

Süzülmüş bulutlar pınarı kurumuş
Hasret sarmış bağları
Irgat yuvaları dağılmış
Cıvıltıları sus kuşların
Nerede hani aydınlık bulutların
Ey yaslı gökyüzüm!
Ağla…
Ağla gözlerim ağla.

Çobanyıldızı son vakit şafağı
Zaman yolculuğu kaygan
Göz (k)alır kilitli sandığı hatıralar
Sancılanır…
Yanık genizlerinde tüter
Ağla…
Ağla gözlerim ağla.

Mavi göğün gökkuşağı özlemi
Enkaz altı çukurlar yarası
Toprak kokar ormanların gözyaşı
Örenler diyarı yıkık tabela
Âşıklar durağı al sızı
İsyankâr kaderim!
Bu nasıl yazı?
Ağla…
Ağla gözlerim ağla.