Agıtlarım Şiiri - Hasan Hazani

Ağıtlar yazdım eridim
Ağlar defterim, divit'im
Akan göz yaşım şahit'im
Yüreğimle, gözüm benim

Bazen gönül eylesemde
Bağım, bahçe'mi dersemde
Neşeli'ce söylesemde
Üzğün ğönül, sözüm benim

Düştüm gurbet'te dil'lere
Kandım can'daş hayin'lere
Alıştım cefa, dert'lere
Yanar sönmez közüm benim

Biter ömrüm kaldı azım
Dert ortağım kalem, sazım
Kış oldu baharım, yazım
Viran olmuş özüm benim

Yaşadım figan, ahuzar
Şanş, talihim olmadı yar
Gençlik oldu sıkıntı, dar
Tutmaz elim, dizim benim

Derde, derman bulamıyom
Şad olupta gülemiyom
Neşe ile yatamıyom
Huzur vermez düşüm benim

Haksızlar hesap sordular
Hile, tuzak'lar kurdular
Sinemi deşti, vurdular
Yaralıdır döşüm benim

Çok sevdiğim düşman çıktı
Dost gibi yüzüme baktı
Akrep, yılan gibi aktı
Belalıdır başım benim

Hazani duymaz feleğim
Yoktur ondan bir dileğim
Helal kazancım, emeğim
Haram oldu aşım benim.
(h.hazani)