Bir Acı Bin Ömür Şiiri - Müslüm Bayram

Bulanık havalar sisli bulutlar
Kalabalıktan ah... Derin of sesi
Gülünü kırmışlar yaslı umutlar
Tanığında mermer musalla taşı.

Marangozdan çıkmış taze bir tabut
Islak perdelerin buhur tütsüsü
Titreyen elleri okşuyor sabit
Nazarlık gözleri aynası süsü.

Şairin gözlemi huyu sanırım
Bastonunu sertçe taşa çalıyor
Sönmüş ışıltısı yüzü tanırım
Vakur endamıyla kışa çalıyor.

Ceylan gözlüm yaktın döktün közünü
Sancılı ağıtlar külü karıyor
Bürünüyor güneş kızıl yüzünü
Ayaz örtüsüyle ufku sarıyor

Kapanıyor mizan kar beyaz mendil
Akarsular demi öze bulanır
Ayrılık ateşi sönüyor kandil
Nakışların gamı göze bulanır

Ol deyince olan evren yaratan
Dileğim odur ki dinsin zulümler
Her anne gönlünde aslandır yatan
Bir acı bin ömür dursun ölümler

Hatun niyetine seması eller
Safların çığlığı kalabalığın
Sessizliği taşlar duası diller
Yakarış yunusun hikmet balığın.