Karanlıktan aydınlığa,
Bir ışık ol oğlum.
İhtiyaç için el açanların,
Ellerinden tut oğlum.
Umud'a ihtiyacı var.
Kalp kalbe karşıdır,
Düşündükçe ruhumu kaybediyorum.
Her yer buz kesiyor,
Söylesene şimdi o kalbi kim taşıyor.
Agâh GÜNER
Öğrettin kışı, ben baharı sevdim.
Lazımdı nefesim, öylece verdim.
Üzüldün, kalbimi emrine verdim.
Merhametsizmişsin buda benim kaderim.
Ölüm gerçekliği sarınca seni,
O zaman anlıyorsun kazananı, kaybedeni.
Yalnızlık dolunca gözlere,
Kilit vuruluyor sözlere.
Hiç bir şeyden haberi yok çocukların.
Ne zaman durmayı bilecek,
Ne de gönlüm unutmayı.
Toprak olan her parçam,
Yeniden filizlenecek.
Mezarımda açan her çiçek,
Seni severek büyüyecek...
Ömre Bedel Dostlarım. / 15-01-2018
Gidenler, özlenir mi bu kadar?
Ömür dediğin süre ne kadar?
Sığmıyor zamana kalbimdekiler,
Silinir mi sandınız bıraktığınız izler.
Özledim demişsin.
Ben özlemedim mi?
Başımı koyduğum yastığa,
Her akşam karaladığım satırlara,
Herşeyi bırakta şu yağan yağmura sor.
Kış'ın tam ortasında geldin.
Dallarım kar altında kalmış,
Fırtınaya yakalanmışım.
Bahar sandım seni,
Bir ihtimali göze aldım.
Karla kaplı yüreğimden sana,
Hayat sahnesinde,
Her birimiz aktörüz.
Kızmıyorum kimseye,
Herkesin bir rolü var.
Senaryo neyse oynanacak.
Bilmediğim tekşey.
Canlandı gözlerim de hayalin.
Acı günlerle geçti yıllarım.
Neydi o gençliğim önünde,
Seversin diye beklettiğin.
Şarkılar dilimde beni sen yaktın.
Issız geceler de terki diyara bıraktın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!