Yine ağladım derin, derin.
Kırıkta olsa kalbimde yerin.
Geçmeyecek acılarm, derdim.
Sana bir elveda diyemedim.
Agâh GÜNER
Herkes farklı görür çiçekleri.
Kimine gül, kimine gonca.
Sen aşka Merve dersin,
Ben hep gül gonca.
Bir gün ararsa ellerin, ellerimi.
Rüzgarın bulutlarla buluştuğu yere bak.
Nasıl aydınlanıyorsa karanlık,
Sen de güneş gibi ortaya çık.
Agâh GÜNER
Hiç tahmin etmezdim.
Kimseden de öğrenemedim.
Tam acemi işiydi benim ki.
Damdan düşer gibi oldu herşey.
Senaryo bize hiç uymadı.
Sadece sen bil istedim.
Gül-i cemalin bu candan eftaldir.
Gülüşünden bir yudum ver,
Ömrümden yedi yıl sana helaldir..
Agâh GÜNER
Hayatın da yaşadığın,
Hep sıkıntı, hep stres.
Sivilcileri dert ettin kendine.
Yaşamadık hiç birşey,
Yüzün hep asık.
İşte gidiyorum, hoşça kal artık...
Güldürme beni.
Baharı isteme ne olur.
Herkes mutlu sanacak.
Aşk akar gözlerinden oluk, oluk.
Kimse yokken sevelim çiçekleri,
Ey içimde ki çocuk.
Acılar, yüreğimin vatandaşı.
Mutluluk, gözlerim de sığınmacı.
Umutsa hâla demokrasi.
Benim ki duygu ihtilali,
Darbeyle Aşk olmuyor sevgili.
İtiraf ediyorum!
Bu bir cinayettir.
Deliller, vazodaki çiçekler,
Defterim deki şiirler.
Zanlısı olay yerinden çoktan ayrıldı.
Bedenim uzun süredir soğuk.
Nereye baksam, yıkılmış bir şehir.
Kapılar kırık, pencereler soğuk.
Çağırsalar ya ustaları,
Dolar mı kalbimde ki boşluk ?
Agâh GÜNER
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!