AĞAÇLARIN İNSANLARDAN ŞİKÂYETİ
Ağaçlar konuşmaz, dili yok sanma,
Niye bu düşmanlık ey insanoğlu?
Rantçı, çıkarcının sözüne kanma,
Neye bu düşmanlık ey insanoğlu?
Gölgemde dinlenir, meyvemden yersin,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta