Yaprak düştü kurumadan toprağa
Ne toprak kuruydu ne yaprak
Yağmur yoktu ve toprak yaştı
Yaprak düştü yere
Yaprak yeşildi, kurumamıştı daha
Yaprak düşmüştü ve ağaç ağlamıştı düşüşüne
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevgili Koray bey:
Yaprak düştü yere
Yaprak yeşildi, kurumamıştı daha
Yaprak düşmüştü ve ağaç ağlamıştı düşüşüne
Sende gitmiştin öyle
Bende ağlamıştım sen gittiğinde ve her yaprak düştüğünde
Toprak, ondan yaştı işte
Yazan yüregi ve kalemi kutluyorum.Mutluluk yüreginizden tebessüm yüzünüzden asla eksik olmasın..Saygı ve kalbi muhabbetlerimle...Sezai Binici/umut_adam/Erzurum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta