Afyonlu rüya Şiiri - İrfan Sari 2

Afyonlu rüya

Rüya,
Rüya misali
Çökerken şehrimin
Aklına...
Ben on yedinci
Yaşımın çılgın bir yerindeydim.
___sarmalasam toprağa
yeşili,
sokaklara kırmızı hakim olurdu
suyu dahi keserdi bıçak
ve ölürdü mantığım.
___ben pencereden yürürdüm
___________________şehre,
şehir,çakırkeyf
bardakların dibine otururdu.
___daldan düşen yapraklarla
aşk şarkılarına
ağlardık...
___ne zaman kaçarsa
evlerinden ışık
sigaramın ateşi
__________________parlardı
sonra,
umudum uyurdu
afyonlu bir kızın yastığında.
___öksürüğüm dumanı
paramparça ederdi
ve hırlardı göğsüm
gece karanlığında
bir başına.
___bir başına dolanırdı
evlerin bittiği yerde.
Kurbağalar bağırışlarına
Gömülürdü.
Karagözlü geceyle
Uzadıkça uzardı
Muhabbet....
___ve anlamlaşırdı birden
alışık görünümler.
Sabah,ekmek kokusuna
Boğulurdu...
Oysa her sabah aynı fırın
Alev alev kızarırdı.
Heyecanlanırdı sarı saçlara karşı
Kirpikler.
Yalnızlığım ordulaşırdı,
___oysa iki uslu
ve uysal
______suskunun
ayak seslerinden oluşurdu
aşk! ...
ve durgunlaşırdı
nehir gibi akan
yüreklerinde gurur.
Şubatta üşüyen,
Temmuzda terleyen,
Unutulmayacak rüyalar
Unutulmayacak anlar
İçinde geçti
O yıllar...

İrfan sari(yetkili şair)
Edirne/1”2.03.1995