Affet Sevgilim Şiiri - Deniz Gece Mavisi

İçimde bir firari sevda var,
Katre katre büyüyen,
Uğruna dünyaları yaktıran,
Ama bir kibrite yenik düşmüş, göğsümde bir yara, adı kanser olan.
Dilim lâl,
Dudaklarım lebsiz.
Kaçmak zorundayım,
Söyleyemem hislerimi sana,
Diyemem, ben diyemem.

Dillerim düğüm düğüm,
Nasıl anlatılır hüzün?
Meyhaneler sığınağım,
Kadehler tek dostum.
Ciğerlerim paramparça,
Yokluğun boğazımda kaldı
Hayallerimiz yarıda
Doldur saki, gecenin karasından da kara,
Umutlarım,
Kadehlerde arıyorum kaybettiğim sevgimi.
Unutma beni diyemem, sevdiğim.

Gözlerim bulutlu,
Yüreğim yağmurlu.
Susup susup içiyorum,
Nasıl geçer bu acı?
Her yudumda ölüyorum.
Unutmak zorundayım
O güzel gözlerini.
Kaçıyorum, bu sevdadan,
Korkunun esiriyim artık.
Seni sevmiyorum derken,
Attığın çığlıkların kanattı kulaklarımı.
Gerçekleri söylesem, kopacak içindeki çiçekler,
Solacak gülen yüzün.
Diyemem sevgilim, ben diyemem.
Susarak koruyorum seni.
Masum, çok masum bir yalan benimkisi.

Kadehlerde erirken duygular,
Gözlerimde bir veda.
Son kez bile bakmak resmine günah bana.
Kaçıyorum, sevgilim, korkak bir fare gibi senden.
Sen kötü bil beni.
Sevmemiş de
Oynamış de
Ne bileyim de işte, ne dersen de.
Yeter ki akıtma gözlerinden yaş.
Bilsem ki benim için bir damla gözyaşı dökmüşsün,
Mezarımı kırar gelirim,
Toprakları deler gelirim.
Senin için kendimden geçmişim ben.
İyi miyim, kötü müyüm, bilmiyorum.
Sensiz bir harabeyim.
Üzülme sevgilim, adımı bir kere an, gelirim.

Ölsem de bırakmam seni,
Her gece gelirim rüyalarına gizli gizli.
Sen adımı her andığında,
Yağmur olur yağarım,
Şimşek olur çakarım,
Rüzgâr olur eserim.
Yeter ki ne kadar çok sevdiğimi bil seni.

Sen mutlu ol, güzel gözlüm,
Hayalini kurduğun evinde mutlu ol.
Ben olmasam da yanında,
Çocukların olsun boy boy,
Ve adımı ver birine.
Bedenim ölse de,
Sen yaşat yüreğinde beni.
Sakın ağlama sevgilim,
Bu sana yazdığım son mektup.
Dağılan mürekkeplere takılma sakın,
Mutluluk yaşları bunlar.

Evet, itiraf ediyorum; seni hâlâ ilk günkü gibi seviyorum.
Yalandı, oyundu,
Ve bitti.
Affet beni sevgilim, affet.
Affet ki ruhum huzur bulsun.
Affet ki mezarımda açan güller sen koksun.
Kefenime bile senin kokunun sürülmesini vasiyet edip gidiyorum, sevdiğim.
Affet, lütfen.
Affet, ne olur.
Ben ölüyorum.
Ölüm tarihi: Güzel gözlüsü ile ayrıldığı gün.
Ölüm saati: Elini bıraktığı an.
Ve son sözü: Affet sevgilim.
21.08.2024 01.03
Şiir: Gece Mavisi Deniz