Affet Beni Can Şiiri - Bahattin Tonbul

Günler yanaştıkca nedemek istersem
Söyleyemiyorum.
Bir yumruk gibi boğazım da düğümleniyor,
Sözler bir, bir
Ne nefesim, nede sesim çıkıyor
Kesildi adeta
Soluğum umutsuzca bak
Kalbim de küsmüş
Dayanamaz oldu sessizlik
Anlatamıyorum anlamıyorlar
Kimselere de söylüyemiyorum
İçim içimi yiyor adeta
Fırtınalar kopuyor.
En kötüsü de varya
Yokluğun büyük yaralar
Açıyor.
Saramıyorum açılan bu yaraları,
Sesde veremiyorum
Sadece yazıyor yazıyor yazıyorum
Sensizliğe
Kavuşacağımız günü bekliyorum
Sensiz çıkan bütün acılara
Kabul diyorum.
İstesemde istemesemde
Zaman dönüyor o an
Geri geliyor
Seni toprağa koyduğum gün
Affet beni can
Bahattin Tonbul
11.12.2015